Het uiterste noorden

We zijn echt op weg! Na 2 fietsdagen komen we bij Reinatos Bamboohouse. Een geweldige ervaring. Reinato is een 45 jarige man in een Karen dorp, die met zijn vrouw en dochter probeert een bestaan op te bouwen met zijn guesthouse. Leven van het land lukt niet meer, omdat zijn vader alles is kwijt geraakt door de opium.
Terugdenken aan de dagen dat we bij deze familie te gast waren ontroert opnieuw! We leven het leven met de familie mee. Eten met vader, moeder en dochter op de vloer bij hen in huis.Het eten met de handen kost even moeite, maar went al snel. Met Reinato ontdekken we de omgeving. Bezoeken een school in een Karendorpin de buurt, waar de kinderen in de klas ontzettend enthousiast met z'n allen roepen: "How are you" De 'boss' (schooldirectuer) laat in woord en gebaar zien dat hij de baas is. We moeten hem beloven dat we terug in Nederland onze best zullen doen om 'volunteers' voor zijn school te ronselen. Rondom de school is een Karendorp, waar we van schrikken. Dit is 3e wereld, denken we. Vrouwen op de grond, tussen varkens, kippen en honden lurken aan wat wij qua model een joint zouden noemen (zelfgebouwde sigaret met tamarinde erin voor de smaak) Overal afval. Dit alles in schril contrast met de school, waar het zeer opgeruimd is. Reinato kent iedereen en tolkt voor ons. Hoe oud of we zijn. Dan wordt er gerekend door de vrouwen. Marike is een olifant en Jan blijkt een hond te zijn volgens hun horoscoop. Gelukkig mixt dit prima volgens de vrouwen. Marike wordt uitgenodigd tussen hen plaats te nemen. Wat een ervaring!
In de jungle gebruikt Reinato zijn kattapult, om op muizen te schieten. Lekker voor op de barbecue, plaagt hij ons. (hij weet dat we geen vlees eten).
's Avonds na de maaltijd bespreekt hij met ons uitgebreid de politieke situatie in Thailand. Zijn Engels idioom is zeer uitgebreid. Dat heeft hij de afgelopen jaren opgepikt van zijn gasten.
Na Reinato fietsen we een zware etappe richting het noorden. Hier overnachten we in een resort, in onze eigen huisje.De contrasten kunnen niet groter zijn....
Nu zitten we in het uiterste noorden van Thailand, letterlijk op de grens met Birma. Een uiterst rumoerige, bizar drukke, Aziatische stad. Gek idee om zo aan de grens van Birma te staan. Ons onderkomen staat aan de rivier. Aan de andere kant is Birma. Zo potdicht (dachten we), maar terwijl we genieten van een pilsje steken mannen voor onze neus illegaal de rivier over.
Morgen fietsen we naar het oosten, de 'gouden driehoek' in, op weg naar Laos.

Wordt vervolgd...
(we proberen foto's te plaatsen, maarhet lijkt erop dat ze te groot zijn, we blijven het proberen)