Just arrived

Een reis over 10.500 km. We zien de aardbol onder ons wegrollen. Landen beneden ons die we alleen van krantenberichten kennen: Wit-Rusland, Afghanistan, Pakistan, India: onwerkelijk als je daar boven hangt. Precies op het aangegeven tijdstip (de NS kunnen er een puntje aan zuigen!) landen we zo'n 20 uur na de start in Chiang Mai. Daar is het 6 uur later en 30 graden warmer. (Dat zullen we de volgende dag toch wel merken). De mensen hier vinden dat koud: ze hebben sjalen om en jassen aan.
De bagageband draait leeg door; het zal toch niet waar zijn... Nee; de fietsen -en ook de nauwelijks gevulde fietstassen - zijn afgeleverd op een ander deel van het vliegveld; gelukkig. We krijgen een speciale behandeling en veel hulp om de boel bij elkaar te scharrelen. Zelfs de douanegrenzen tellen niet meer; we mogen gewoon heen en weer lopen en ze helpen nog een handje mee, ook. Met een zgn.' songtheaw' worden we opgehaald. Dit is een soort autobusje, waar net 2 bankjes in de lengte aan de zijkant in zitten. Een soort gemotoriseerde huifkar, maar dan met mininale hoogte. De fietsen + bagage worden tussen de banken geklemd en wij persen ons er tussen. In vliegende vaart, en open achterdeuren, rammelen we naar het hotel.

Zo kan het gebeuren dat we 2 uur na de landing al op een stoel, midden op de markt, liggen voor een uitgebreide Thaise massage. (LGB: dit zou verplicht moeten zijn voor en na iedere marathon ;) Of misschien wel na iedere LDL!). Deze mensen zijn vakmensen; ze weten wat ze doen - althans dat denken / voelen wij.
Verkwikt kunnen we de nachtmarkt over. Op kleedjes en tafels wordt van alles aangeboden. Veel handwerk, veel etenswaren. De markt geurt en kleurt volop. Tot in de late uren zie je hier ook nog kleine kinderen die meedoen met de handel van vader of moeder. Als je belangstelling toont voor de uitgestalde waren, lopen ze naar je toe met een grote calculator met het bedrag erop. Moet je daar dan ook nog afdingen..?

Tot onze verbazing blijken we de eerste dag aardig fit wakker te worden, ondanks de jetlag, de lange reis, een nacht overslaan en het grote temperatuurverschil. We pakken de fietsen (onbeschadigd!)uit en wagen een poging om in het drukke en chaotische, links-rijdend verkeer onze weg te vinden. Min of meer per ongeluk komen we na 2-3 km. in een soort sloppenwijk. Zelfs de koeien zien er armetierig uit. Aan de kant van de weg hopen van mest en afval door elkaar; golfplaten als afdak en wat er onder zit...?
We belanden bij een Wat, een tempelcomplex. We nemen de rust om te ervaren. Kijkend naar de rituelen om ons heen, worden we aangesproken door een jonge monnik:"Where you come from?". Hij doet ontroerend zijn best op z'n Engels. (We merken vaker, dat Thai graag hun Engels willen oefenen). Er ontstaat een mooi gesprek, waarin hij vertelt over z'n keuzes en daginvulling (talen studeren, de leer van Boeddha beoefenen). We krijgen aan het eind de ' blessings' mee. In de Wat zijn de monniken met hun meditaties bezig. Het zijn net mensen: je ziet bij de jongeren het puberachtige er van af. Verveeldheid en/of grappen maken is hen niet vreemd, zo te zien.
Ook de Thaise boeddhist is 'modern' : met in 1 hand de bloemen als offer en in de andere hand z'n mobiel aan z'n oor, kruipt een man op z'n knieen naar voren, naar het Boeddhabeeld.

De volgende dag merken we de verschillen in tijd, temperatuur, land en alles pas goed... Desondanks gaan we op weg naar de Wat Phrathat Doi (Doi = berg) Suthep Rajvoravihara, zo'n 18 km vanaf ons hotel, waarvan 15 km berg-op (tot 14%). Gelukkig worden we erg aangemoedigd door passanten. We merkten gisteren al dat m.n. Jan een bezienswaardigheid is op z'n ligfiets. Automobilisten toeteren, de (zeer vele)scooterrijders steken hun duim op, de mensen wijzen ons lachend na. Het is zelfs de omgekeerde wereld: naast ons rijdend, uit een autoraam hangend worden wij op de foto gezet!
De Wat is indrukwekkend; het is alles goud wat er blinkt. Alleen voor de stupa is al 30 kg goud gebruikt. En overal Boeddhabeelden, vlaggetjes, wierook, belletjes, offerbloemen. Tegelijkertijd rondom tafels of omgebouwde scooters met handels (etens-) waar. 't Kan kennelijk allemaal samen. En daar tussen lopen nog kippen en/of honden.

Morgen vertrekken we naar Fang.